In de categorie “Weer een Bucketlist vinkje” gaat het deze keer over een “wens” die ik een jaar of 5 geleden van mijn Bucketlist af heb kunnen vinken. Het examen Medische Basiskennis halen.
Nou ik kan je zeggen dat ging niet over 1 dag bot, euh ijs.
Toen ik na mijn HBO studie had besloten het roer om te gooien en verder te leren richting alternatieve geneeswijzen was het eigenlijk een vereiste dat je dan ook kennis hebt van het menselijk lichaam, medische termen en ziekten.
Medische kennis, dat zijn toch al die ingewikkelde Latijnse termen die je tijdens een operatie op tv wel eens voorbij hoort komen of in Grey’s Anatomy (serie op tv). “Het is al ingewikkeld genoeg, waarom moet het dan ook nog in het Latijns”, dacht ik altijd.
Maargoed wat moet moet. In mijn zoektocht naar een betrouwbaar instituut, ging ik voor de thuisstudie van de LOI. Ik wilde wel bij die groep Nederlanders horen uit de reclamespotjes, die steeds slimmer worden. Thuisstudie…. op die manier kon ik het in mijn eigen tempo doen en dan hoefde ik ook geen handschoen-onderzoekjes te doen (ik vlucht al als de luier van één van de neefjes of nichtjes verschoond moet worden).
Toch bleek ik totaal niet voorbereid op wat er komen ging. De postbode kwam aan de deur met een groot pakket (nouja dat gedeelte had ik nog wel verwacht), maar wat er vervolgens in het pakket zat: drie dikke mappen, één met anatomie (lichaamsopbouw), één met pathologie (ziekteleer) en één met algemene medische kennis. Ik sla de eerste map open; een plaatje van een skelet met alle kleine botjes, spieren en pezen in Latijnse namen kijken mij aan. Ik wist niet dat we zulke ingewikkelde wezens waren. En dan heb ik het nog niet eens over de honderden beschreven ziektes en aandoeningen met de symptomen, incubatietijd en behandelingsmethoden in map twee.
Euh dit had ik niet besteld, ik had Jip en Janneke medische kennis besteld, waar ik makkelijk door heen kan lezen. Ik blader nog wat verder door de mappen en krijg het benauwd. “Dit kan ik niet hoor, daarvoor mis ik toch echt een stukje in mijn Pariëtale Kwab (deel van de grote hersenen)”! Ik bedenk me dat het het beste is de boel zo snel mogelijk te retourneren, moet ik alleen even bekijken waar ik het heen moet sturen.
Maarja, toen realiseerde ik me dat ik hem kortgeleden op mijn Bucketlist had gezet en eigenlijk wilde ik dit toch echt, het was nodig voor die nieuw ingeslagen weg. Dus er zat niets anders op dan mijn overtuigingen “Ik kan dit niet”, “Dat krijg ik in geen 100 jaar geleerd” en “G$@*%$^%* kan dit niet simpeler” overboord te gooien en mijn Cerebrum (brein) aan het werk te zetten.
Dus dat is wat ik deed. Ik zette een comfortabele loungestoel op de zolderkamer, tafeltje erbij en zo ging ik de vrije momenten die ik had aan de studie. Ik maakte vervolgens een samenvatting die, toen ik hem geprint had, nog dikker bleek dan de mappen zelf. Oeps…. nouja hij is ieder geval overzichtelijker dan de tekst.
Lezen, lezen en nog meer lezen. Het plan was na een jaar het examen te doen, echter het was een kleine twee jaar voor ik dacht, nu ben ik er klaar voor.
Dus daar ging ik dan, op weg naar Leiden (die Leidse onderwijsinstelling) en ik nam plek naast alle andere cursisten. Ik voelde zo dat ik daar niet thuis hoorde, in het groepje van mensen met medische kennis, en tegelijkertijd hoorde ik daar na twee jaar juist thuis, dat gaf wel power.
Ik had er nog plezier in ook tijdens het examen. Wat gaaf dat ik bepaalde dingen gewoon wist te beantwoorden, anderen vragen helaas echter totaal niet. Dus na 1,5 uur gezwoegd te hebben en mijn papiertje te hebben ingeleverd kon het alle kanten op. Nu was het wachten geblazen.
En dat kunnen ze goed bij de LOI, je laten wachten. Elke dag een run naar de brievenbus, nee… geen post. Tot 3 maanden later de brief op de mat viel. Ik dacht nog als het een kleine envelop is is het vast een afwijzing. Als het een grote envelop is kon het wel eens goed nieuws zijn, want dan zit misschien gelijk het diploma erbij in.
En ja hoor, het was een grote envelop :-). Bucketlist vinkje, check!
En nu jaren later zijn woorden als os cuneiformia intermedium (voetwortelbeentjes) en Gastro-oesofageale reflux (terugstromen van maaginhoud in de slokdarm) vage herinneringen en mocht je ergens last van hebben, sorry ik kan je geen advies meer geven. Maar wat ik nooit meer vergeet is dat door hard te werken en door te zetten je bijna alles kunt bereiken in het leven, als je maar wilt!
Het is dan ook een mooie metafoor geworden voor een hoop andere dingen in mijn leven.
Dus de twee tips die ik voor je heb: Cliché, maar oh zo waar “Je kunt zoveel meer dan je denkt”, je moet alleen bereid zijn de eerste stap zetten en daarna de volgende….. ” en dat een Bucketlist nog zinvoller wordt door er ook wensen/doelen op te zetten waardoor je iets nieuws leert of misschien wel uit je comfortzone moet, want daar groei je van.
En voor wie nu gemotiveerd is geraakt om zijn eigen medische kennis bij te spijkeren, hierbij even een linkje met een hoofdstukje medische kennis en ik heb nog wel een paar mappen liggen, op te halen in Borne.