Menu
Menu
Menu
Binnen Leef je Bucketlist doe ik van alles rondom het thema “Bucketlist”. In de categorie “Bucketlistvinkje gezet” schrijf ik Blogs over iets wat ik van mijn Bucketlist heb afgestreept: hoe de weg ernaar toe was, de ervaring zelf of hoe ik het achteraf vond. Afhankelijk van de wens. En ik geef je een tip ter inspiratie mee voor je eigen Bucketlist…
Hij pronkt al een aantal jaren op mijn Bucketlist, een helikoptervlucht. Ik was benieuwd hoe de wereld er vanuit een helikopter uitziet en hoe het voelt om in zo’n ding te zitten.
Onze vakantie ging dit jaar naar Amerika, twee weken met de auto rondreizen en we zouden ook een stop maken bij de Grand Canyon. Nou je raadt het al, 1 en 1 = 2 (of 3 in dit geval), de perfecte locatie om dit te doen. Gezien het hoogseizoen besluiten we in Nederland alvast te boeken.
Maarja dan beginnen de luxeproblemen al, welke vlucht moet je kiezen? Eerst moet je een betrouwbare partij kiezen. Zodra dat beslist is, heb je keus uit verschillende types helikopter van simpel tot luxe (de goedkopere schijnt meer lawaai te maken en heeft kleinere raampjes, mhh is dat een marketingstrategie of is dat echt zo?). Vervolgens moet je kiezen; wil je 30 minuten, 50 minuten of 3 uur? Wil je vanaf luchthaven 1 of luchthaven 2? Wil je de Nort of South Rim zien? Wil je ook landen op de bodem? Indien ja, wil je daar dan een gewone lunch of champagne lunch? Bij aangevinkt “Ja, landen op de bodem”, wil je dan ook nog op een ezel of paard door de Grand Canyon rijden? Enz..
Zucht, keuzes keuzes. Met elke extra optie wordt het natuurlijk ook duurder (Die ezel was overigens een grapje, maar de rest niet).
Nou uiteindelijk besluiten we het lot te laten beslissen. We schrijven 3 van de goedkopere maar goede varianten op papier en trekken er een briefje uit, die wordt het. We trekken de goedkoopste helikopter en kortste vlucht. Helemaal prima (dat van de kleine raampjes en lawaai is toch echt een marketing-verkooptruc besluiten we).
Op 20 juli jl. is het zover, om 9.00 uur gaan we vliegen. We staan al vroeg in de ochtend op en rijden vanaf het hotel (nog zo’n 1,5 uur) naar de vliegbasis.
AI… dat had ik me toch iets anders voorgesteld. Het regent en de lucht kijkt helemaal grijs. Wat gek, toen ik mezelf in mijn verbeelding in de helikopter zag zitten scheen de zon…
Maargoed niets aan te doen, dus we melden ons bij de balie en al direct deelt de jongen ons mee dat onze vlucht is geannuleerd. GEANNULEERD? Wij weten van niets. Nu bleek dat ook geen onderdeel te zijn van hun protocol om mensen op de hoogte te stellen als het niet doorgaat, dat nieuws krijgen ze pas als je met goede zin het gebouw binnenstapt, zin om te gaan. Domper…
We kunnen ons inschrijven voor de vlucht van 13.00 uur, indien het weer beter wordt gaan ze dan alsnog. We besluiten nu we hier toch in de omgeving zijn (en het mijn Bucketlist item is) dat we dat willen proberen.
Teleurgesteld verlaten we het terrein en rijden we richting het National Grand Canyon park. We parkeren de auto, vragen info bij het visitior center over de wandelroutes en beginnen aan de eerste wandeling (lees 300 meter) naar een mooi uitzichtpunt. We kunnen niet wachten om een blik te werpen op de Grand Canyon. Maar dan…. mist… mist en nog eens mist. We zien helemaal niets, behalve een witte waas….
Het zal toch niet waar zijn, de ene dag tijdens onze reis dat we hier zijn en we zien alleen maar mist. Als we na een paar minuten over de teleurstelling heen zijn moeten we er ook wel om lachen, we snappen dat een helikoptervlucht nu weinig zin heeft.
We zijn er nu toch, laten we dan ieder geval gaan wandelen om alvast wat tussentijdse-vakantie-calorieën te verbranden die we de afgelopen week binnen hebben gekregen in dit land: ijs, burrito’s, muffins, friet, chocolade, taart etc. Als je ooit in de VS bent geweest weet je dat alle porties groot zijn, zo ook van bovengenoemde.
Al wandelend verdwijnt er steeds meer van mist, waardoor we geweldige uitzichten te zien krijgen. We hebben dan ook goede hoop als we rond 12.00 uur het park weer uitrijden naar het vliegveld.
Helaas…. het sippige gezicht van de jongen achter de balie verraadt het al, ze vliegen nog steeds niet. Naast ons regelt een Nederlands gezin hoe ze het geld kunnen terugkrijgen. (Wij Nederlanders zitten ook overal).
De jongen achter de balie geeft ons nog een alternatief en dat is om 15.30 uur terug te komen, het is niet hoopvol horen we, maar we mogen het proberen. Natuurlijk willen wij dat en de reservering wordt genoteerd.
Na wederom het park weer in en uit te zijn gereden en gauw wat kiekjes te hebben gemaakt, komen we om 15.00 uur het terrein weer oprijden en jawel hoor, er stijgen helikopters op.
Als wij binnenkomen is het een drukte van jewelste (geen verassing dat ik blijkbaar niet de enige ben die dit op zijn wensenlijst heeft staan).
In de auto ’s ochtends hadden we nog gegrapt dat we misschien wel een gratis upgrade naar de luxe helikopter zouden krijgen, en jawel hoor, het komt ook nog uit (iets met de wet van de aantrekkingskracht). Wij horen bij het groepje die vanaf een andere locatie opstijgt in de nieuwe helikopters.
Daarna gaat het in sneltreinvaart (euh helikoptervaart). Snelle veiligheidsinstructie, riemen vast, koptelefoon op en daar gaan we….
Het duurt even voor we bij de Grand Canyon zijn, maar als we er zijn is het echt Adembenemend mooi. De tijd staat gewoon even stil, wat kan de natuur bijzonder zijn. De muziek in mijn koptelefoon bouwt op met de verschillende uitzichten. WOW!
En zo kort als ik schrijf over de vlucht in verhouding tot de rest van het verhaal, zo snel ging het gevoelsmatig op dat moment ook. Het vliegt letterlijk en figuurlijk voorbij. Maar wat een aanrader, heel bijzonder!
Check, bij thuiskomst het vinkje gezet!
Ter afsluiting nog een tip indien je een eigen Bucketlist hebt (en zo niet kun je je natuurlijk aanmelden voor de Bucketlist workshop). De tip is om na te denken hoe graag je iets wilt, past het bij je en ben je voor jouw wens bereid andere dingen te laten indien nodig? Daar is dit natuurlijk maar een piepkleine inimini-versie van, maar we hebben elke nieuwe kans aangepakt om ons weer te melden in de hoop dat ze later op de dag zouden gaan vliegen (ook al was de kans klein). Dat geldt dus ook voor wensen die groter kunnen zijn. Hoe graag wil je het en wat ben je bereid er voor te doen/te laten?
© 2022 Leef je Bucketlist